پتاسیم سیترات

درباره پتاسیم سیترات

پتاسیم سیترات که همچنین به عنوان سیترات تری پتاسیم شناخته می شود، یک نمک پتاسیم اسید سیتریک است. این ترکیب یک پودر کریستالی سفید، مرطوب، بدون بو با طعم شور است. حاوی ۳/۳۸ درصد جرمی پتاسیم است. به شکل مونوهیدرات بسیار مرطوب و روان است. پتاسیم سیترات برای درمان بیماری سنگ کلیه به نام اسیدوز توبولار کلیوی استفاده می شود. سیترات پتاسیم همچنین برای مدیریت نفرولیتیازیس اگزالات کلسیم هیپوسیتراتوریک اندیکاسیون مصرف دارد. طبق آمارهای منتشر شده در سال ۲۰۲۰، با بیش از یک میلیون نسخه، دویست و نود و هفتمین داروی رایج در ایالات متحده بود.

چنانچه پتاسیم سیترات بصورت خوراکی مصرف شود به سرعت جذب شده و از طریق ادرار دفع می شود. از آنجایی که این نمک قلیایی است، در کاهش درد و تکرر ادرار بیماران با ادرار بسیار اسیدی موثر است. برای این منظور در سگ ها و گربه ها هم استفاده می شود، اما عمدتا به عنوان یک دیورتیک غیر محرک استفاده می شود.

پتاسیم سیترات باعث ایجاد تغییراتی در ادرار می شود که باعث می شود ادرار کمتر مستعد تشکیل کریستال ها و سنگ ها از نمک هایی همچون اگزالات کلسیم، فسفات کلسیم و اسید اوریک باشد. افزایش سطح سیترات در ادرار باعث ایجاد کمپلکس با کلسیم می شود که فعالیت یون کلسیم را کاهش می دهد و احتمال تشکیل کریستال های فسفات کلسیم را کاهش می دهد. سیترات همچنین از هسته زایی خود به خود اگزالات کلسیم و فسفات کلسیم جلوگیری می کند.

پس از مصرف خوراکی پتاسیم سیترات ، متابولیسم آن بار قلیایی ایجاد می کند. به نظر می رسد که درمان با پتاسیم سیترات، سیترات ادرار را عمدتاً با اصلاح عملکرد کلیوی سیترات افزایش می دهد و نه با افزایش میزان سیترات فیلتر شده. پتاسیم سیترات علاوه بر افزایش pH ادرار و سیترات، پتاسیم ادرار را متناسب با مقدار موجود در دارو افزایش می دهد. در برخی بیماران سیترات پتاسیم باعث کاهش گذرای کلسیم در ادرار می شود.

در بیماران هیپوکالمیک، سیترات پتاسیم یک راه موثر برای درمان و یا مدیریت نقرس و آریتمی است. این ترکیب به طور گسترده ای برای درمان سنگ های ادراری (سنگ کلیه) و اغلب توسط بیماران مبتلا به سیستینوری استفاده می شود. همچنین به عنوان یک عامل قلیایی در درمان عفونت های خفیف دستگاه ادراری مانند سیستیت استفاده می شود.

به عنوان یک افزودنی غذایی، سیترات پتاسیم برای تنظیم اسیدیته به کار می رود و با شماره E332 شناخته می شود. همچنین در بسیاری از نوشابه ها به عنوان یک عامل بافرکننده استفاده می شود.

این ماده که اغلب در محلول های آبی با سایر نمک های پتاسیم استفاده می شود، یک ماده شیمیایی مرطوب ضد حریق است که به ویژه در برابر آتش سوزی آشپزخانه مفید است. PH قلیایی آن، صابونی شدن را تشویق می کند تا سوخت را از هوای اکسید کننده عایق کند و واکنش گرماگیر دهیدراتاسیون، انرژی گرمایی را برای کاهش دما جذب می کند.